#openup: Praten helpt. Echt.

Zo'n jaar geleden hield ik de meeste negatieve gevoelens en gedachten voor mezelf. In plaats van praten of andere 'goede' manieren om hiermee om te gaan, beschadigde ik mezelf. Uiteindelijk deed ik zelfs een poging, zo hoog had de haat richting mezelf en mijn gevoelens zich opgestapeld. 

Daarna begon ik eindelijk met therapie en leerde ik gezonde manieren aan om met negatieve gevoelens om te gaan. Hoewel het veel beter gaat, vind ik het nog altijd lastig om te praten. Er blijft iets in mij knagen dat ik me aanstel, dat mijn gedachten en gevoelens er niet mogen zijn.

Desondanks praat ik met mensen die ik vertrouw. Diep van binnen weet ik namelijk dat het me altijd geholpen heeft en elke volgende keer weer zal helpen. Problemen zijn zoveel minder zwaar als je ze niet alleen hoeft te dragen. En ook al kan een ander je problemen niet voor je oplossen, een luisterend oor of een knuffel zijn meestal genoeg. 

Het hoeft simpelweg niet altijd goed te gaan. De meeste mensen in mijn omgeving denken er gelukkig zo over, dat maakt het praten al wat makkelijker. Desondanks merk ik dat er een taboe rust over het praten over psychische problemen. Ik ben dan ook enorm voorstander van projecten als #openup om mensen te stimuleren het gesprek over psychische problemen aan te gaan.