Achtergrond Time Out

Belemmerende stress, prestatiedruk en burn-outs. We worden inmiddels bijna dagelijks overdonderd met onderzoeken en angstaanjagende krantenkoppen.
 
Er is een enorme (wild)groei aan mindfulness apps, websites en zelfhulpboeken met coaching en psychische hulp. Goed dat het er is en kennelijk is het broodnodig maar het is symptoombestrijding. Het is dweilen met de kraan open.
 
Even terug, waar hebben we het precies over? Burnouts en burnout symptomen, toch? Over de definitie zijn wetenschappers het nog niet eens. En waarom wordt het niet vergoed door de zorgverzekeraar? En waarom hebben vooral veel jonge mensen hier last van? Het lijkt of het er inmiddels bij hoort en tegelijkertijd is het moeilijk om er met elkaar over te praten?
 
Het moet perfect. Je moet altijd leuk, mooi en grappig zijn. Beter. Sneller. Intelligenter. Top of performance en top of mind zijn. Je moet meedoen aan alle sociale events en het moet gepost. Van wie dat allemaal moet weten we niet meer maar het moet, het is de norm geworden. 
 
Voor falen, een stomme fout, even flink op je bek gaan, het even niet weten, een beetje vertragen, even ongelukkig zijn, even moeten zoeken naar hoe het werkt in deze wereld, een jaar verkloten omdat je nog aan het puberen bent en op kamers woont, mag niet meer.
 
En nee…Het BSA-systeem en het leenstelsel helpen daar uiteraard niet bij.

Geen tijd meer om te spelen. No pause2play. Dit is schadelijk. Geen ruimte meer om te ontladen, om op te laden, je te vervelen, te staren… het vermoord ons creatief denken. De combinatie van altijd perfect moeten en het niet toelaten van het falen is toxic. Aldus psychiater, filosoof, hoogleraar, Damiaan Denys onlangs op radio1. Maar daar waren we zelf ook al achter. Het kan namelijk helemaal niet.
 
Een wereld zonder stress bestaat niet, willen we ook niet. Stress heeft een functie zo nu en dan. Er is ook niets mis met presteren, hard werken en ambitie. Heerlijk. Go for it! Wat niet goed gaat is het voortdurend najagen van perfectie en het ontkennen van de inperfectie. Het in stand houden van een onhaalbaar maakbaar beeld, door iedereen, is een maatschappelijke systeemfout.
 
 

Wij kunnen als jonge mensen zelf hier iets aan doen om het beter te maken. Daarom hebben wij Stichting Time Out opgericht. Wij bestaan, omdat een organisatie zoals de onze nog niet bestaat: een georganiseerde stem namens jongeren, namens jullie, van dit thema!
 
Het is nodig en het is te doen. Wij hebben een haalbaar plan uitgedacht met de Time Out Tournee! Ons uiteindelijke doel: een nieuwe, gezondere norm. Niet alleen voor jonge mensen, maar voor heel Nederland. Ben je het met ons eens, laat je horen!