#openup: Van onzekerheid naar zekerheid.

Ik schaamde mij eerst voor mijn gedachten en gevoelens, maar door de therapie die ik kreeg heb ik geleerd dat praten zo belangrijk is. En ook zie ik in dat anderen me echt niet raar vonden als ik weer een keer een eetbui kreeg en dit toe gaf. Ik ben altijd al onzeker geweest. De afgelopen paar jaren zijn deze gedachten zich een eigen weg gaan leiden op een verkeerde manier. Ik putte mijn onzekerheid in veel sporten en gezond eten. Dit gaf mij zekerheid, tot op een zekere hoogte dat ik er in doorsloeg. Ik kreeg angstgevoelens. Angst om te gaan afspreken met mensen omdat ik bang was om aan te komen. Ik wilde steeds meer controle hebben over wat ik at en deed. Tot op een moment dat mij dit geen bevredigend gevoel meer gaf en ik zoveel eetbuien op een dag had dat ik niet normaal meer kon functioneren. Ik voelde me elke dag ellendig, maar wilde het liefst niet dat anderen dat zouden zien aan mij. Het vele eten heeft mij een vreselijke periode gebracht, waarbij ik heel veel geld heb uitgegeven waar ik al die tijd zo hard voor gewerkt had. Nu kan ik terugkijken op die periode zonder schuldgevoelens, omdat de positieve momenten en gebeurtenissen in mijn leven nu alleen maar toenemen. Dankzij mijn eigen wilskracht en doorzettingsvermogen, mijn therapeut, mijn lieve ouders en zus, mijn lieve vriend en iedereen die naar mijn verhaal wilde luisteren.