Jong en depressief

Begin januari 2017 heb ik de belangrijkste afspraak bij de psycholoog. De dag dat ik de diagnose zou horen. Mevrouw na aanleiding van de testen en gesprekken met u kan ik concluderen dat u een depressie heeft. Of hij het ook met die woorden heeft gezegd weet ik niet meer. Maar dat de uitslag depressief was, weet ik nog goed. Voor mij een bevestiging maar tegelijkertijd ook een klap. Want ik ben nog maar 22 jaar en dan al depressief.

De signalen waren er al langer. Maar alles schoof ik weg. Een verbouwing, de verhuizing, ander werk, druk op werk, de studie en gedoe in mijn familie. Niet zo gek dat ik ineens last kreeg van mijn ogen waar ik al jaren geen last meer van had. En logisch dat ik weleens prikkelbaar was. En ja moe zijn we allemaal weleens. Soms was ik zo moe dat ik zodra ik met mijn ogen knipperde ik bang was dat ik in slaap zou vallen. En ook niet iedereen heeft altijd zin in verplichtingen. En ach we zijn allemaal weleens negatief. Soms kon ik niks positiefs bedenken over die dag. Na het werk in de avond voelde ik mij steeds vaker nutteloos. Ik barstte vaak in tranen omdat ik zo verdrietig was en mij alleen voelde. Ik was toe aan vakantie en dus plande ik een week vakantie. Na de vakantie ben ik weer helemaal opgeladen. Helaas heb ik de vakantie veel op bed gelegen en mezelf in de weg gelopen. Na de vakantie voelde ik mij nog slechter en had steeds minder zin in dingen. Zelfs leuke dingen waren een opgave. Ik kon zomaar om niets in tranen uitbarstte. Nadat ik later bij de dokter geweest was, gebeurde het regelmatig dat ik in tranen uitbarstte op het werk. Soms gebeurde dat meerdere keren per dag. 

De oorzaak ligt bij mij in mijn jeugd. Nee ik ben niet zielig. Maar ik heb wel genoeg meegemaakt, hierdoor heb ik een lager zelfbeeld over mijzelf. Mijn directe familie liet mij tijdens mijn depressie vallen. Lang niet iedereen weet dat depressie een echte ziekte is. Dat je geen schop onder je kont nodig hebt. En dat depressief niet hetzelfde is als een dipje. Want een depressie is zoveel meer dan een paar dagen niet goed in je vel zitten. Maar leg dat maar eens uit aan de mensen die het niet willen zien.