Interview MIND Young Studio met Nienke over intersekse zijn

De MIND Young Studio sprak met Nienke (28), zij is intersekse. Dit houdt in dat ze niet binnen de normatieve definitie van een man of vrouw past. Intersekse zijn was lange tijd een taboe, zo ook voor Nienke. Voor haar ouders was het erg moeilijk om er met mensen over te praten en lange tijd wisten alleen de naasten van Nienke ervan af. 1 op de 90 mensen is intersekse, maar toch wordt er nog weinig over gesproken. Het wordt tijd dat het naar het grote publiek wordt gebracht en dat mensen bekend raken met de letter I van de afkorting LHBTI.

Voor Nienke betekent intersekse zijn dat ze XY-chromosomen heeft, terwijl een vrouw normaal gesproken XX-chromosomen heeft en een man XY. Daarnaast heeft ze geen baarmoeder en eierstokken waardoor ze dus niet ongesteld wordt. Ook heeft Nienke het zogeheten Androgeenongevoeligheidssyndroom. Dit houdt in dat ze compleet ongevoelig is voor het mannelijk hormoon testosteron. Dit is iets waar veel mensen die intersekse zijn last van hebben, al is de connectie nooit helemaal bewezen.

Toen Nienke als baby te vroeg geboren was, ontdekten haar ouders dat ze intersekse was. Dat ze er zo vroeg achter kwamen is erg uitzonderlijk. Dit gebeurt meestal pas in de kleuterjaren bij bijvoorbeeld een liesbreuk of zelfs pas in de puberteit wanneer meisjes bijvoorbeeld niet ongesteld worden. Haar ouders werden door het ziekenhuis geadviseerd het aan niet te veel mensen te vertellen en ook Nienke zelf kreeg als kind nog niet te horen waarom ze zo vaak naar het ziekenhuis moest. Op jonge leeftijd had ze echter al wel in de gaten dat er iets was, maar ze kon er niet haar vinger op leggen wat het dan precies was.

Toen Nienke tiener was, vonden haar ouders het tijd om uit te leggen wat er dan precies gaande was. Nienke: “Je kan geen kinderen krijgen, zo begon het gesprek, dat was wel verdrietig want ik wilde altijd heel graag kinderen.” Bij dit gevoel stond Nienke niet al te lang stil, er zijn immers nog andere mogelijkheden, maar nu denkt ze dat ze het misschien toch onbewust wegstopte en niet echt een plekje durfde geven. “Ik vind het wel jammer dat er vroeger veel taboe was, dat er ook echt een geheimhoudingsplicht was vanuit het ziekenhuis”.

Doordat haar ouders het idee hadden gekregen dat ze hun dochter heel erg in bescherming moesten nemen door het met niemand erover te hebben, werd het een taboe. Pas toen er later een lotgenotenvereniging werd opgericht vonden zowel Nienke als haar ouders herkenning bij anderen.
 
Rond haar vijftiende begon Nienke er zelf met mensen in haar omgeving over te praten, maar van tevoren was ze altijd erg zenuwachtig hoe mensen hierop zouden reageren en wist ze niet goed hoe ze dit moest aanpakken. Gelukkig waren reacties achteraf altijd positief. “Als mijn ouders geadviseerd waren om het er wel met mensen over te hebben, dan was het voor mij misschien ook makkelijker geweest om er zelf over te beginnen”. Bij de lotgenotenvereniging vond Nienke voor het eerst mensen die precies snapten waar ze doorheen ging en dezelfde ervaringen hadden. “Het is heel bijzonder om te zien dat mensen hier elkaars zinnen afmaken, bijvoorbeeld over dat we het raar vonden dat we als meisjes niet ongesteld werden”.

Nienke is altijd erg actief geweest binnen de lotgenotenvereniging en is op dit moment de jongerenvertegenwoordiger van de vereniging. In deze rol is ze steeds op zoek naar manieren om op de beste manier een platform te bieden voor intersekse kinderen en hoe het bespreekbaarder kan worden.

Gelukkig is er op medisch gebied het een en ander aan het veranderen. Voorheen werden er vaak operaties gedaan die achteraf niet echt noodzakelijk waren. Waar ouders vroeger haast gedwongen werden om hun kind operatief in het hokje man of vrouw te stoppen, wordt er tegenwoordig steeds meer geprobeerd om de keuze bij het kind zelf te leggen. Zeker omdat het heel heftig is om op jonge leeftijd al een operatie te ondergaan, enkel en alleen omdat je lichaam door de maatschappij niet helemaal geaccepteerd zou zijn.
 
Uit educatie valt veel te halen met betrekking tot dit onderwerp. Toen Nienke nog op school zat was het begrip ‘intersekse’ helemaal niet bekend, ook niet bij biologie. Tegenwoordig zijn er veel meer lespakketten waarin dit wel wordt besproken. Als er in schoolboeken al staat dat er meerdere soorten lichamen bestaan, dan voelt het voor kinderen al veel normaler en minder alleen.
 
Op dit moment is Nienke ook bezig met een toneelstuk. Het stuk heet ‘X Y WE’’ en wordt gespeeld door vijf intersekse mensen die ieder stukjes van hun eigen verhaal vertellen. Uiteindelijk vloeien deze verhalen samen tot een geheel. Onder andere door het toneelstuk, haar werk als jongerenvertegenwoordiger en door haar verhaal te blijven vertellen in de media hoopt Nienke dat er steeds meer bekendheid over intersekse personen komt en dat het geen taboe meer is.

Heb jij vragen over jouw seksuele voorkeur en behoefte aan persoonlijke hulp of advies? Neem dan (anoniem) contact op met een van de medewerkers van onze hulplijn MIND Korrelatie.