Lotte heeft sinds haar 11e te maken met derealisatie en depersonalisatie. Ze vertelt over haar eerste ervaringen, hoe deze ervaringen voor haar voelen, wat ze voor haar betekenen en hoe ze ermee om leerde gaan.

Toen Lotte 11 was kreeg ze op een klassenfeest voor het eerst last van "het dromerige gevoel", dat later bleek door depersonalisatie en derealisatie te komen. "Ik zat ineens in een soort andere wereld."

Dit vertelde Lotte verder over haar eerste ervaring met derealisatie en depersonalisatie:

Lotte vertelt hoe de depersonalisatie en derealisatie voor haar voelen: "Ik heb dan het gevoel dat ik in een soort droom leef, dat ik en de wereld om me heen niet echt zijn."

Bekijk wat Lotte nog meer zei over hoe zij deze ervaringen beleeft:

"Allereerst hielp voor mij heel erg de erkenning, dat ik wist dat er meer mensen waren die het ook hadden. Dat was voor mij een hele opluchting. Ook kreeg ik concrete handvatten van dingen die ik kon doen als ik in dat dromerige gevoel zat om mezelf weer terug op aarde te krijgen. En ik ben steeds meer de dingen aangegaan die ik niet meer durfde vanwege dat gevoel."

Dit hielp Lotte nog meer om met derealisatie en depersonalisatie om te gaan:

"Het grootste punt bij mij was dat ik heel veel ging vermijden. Op het gegeven moment zat ik eigenlijk alleen maar op de bank en hoe langer ik op de bank zat hoe moeilijker het was om er van af te komen."

Deze dingen hielpen juist niet om met derealisatie en depersonalisatie om te gaan:

• Lees meer over het gevoel dat de wereld vreemd aanvoelt (derealisatie)
• Lees meer over je afgesneden voelen van jezelf (depersonalisatie)
• Lees meer over je onwerkelijk voelen (dissociatie)